هگر برگ، اولین بانوی فوتبالیست دارنده توپ طلا:
من به حداکثر پتانسیل خود نرسیده ام.
99/03/06
خط ورزش:
-
آدا هگر برگ مصر است که می خواهد بازیکنی بهتر، از مصدومیت برگردد.
-
او باشگاه های فوتبال زنان را ترغیب می کند تا از شور و اشتیاقی که جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۹ فرانسه
به وجود آورده، استفاده کنند. -
این مهاجم از زندگی کردن در لیون صحبت می کند و می خواهد با مگان راپینو و مارتا رقابت کند.
” فوتبال چیزی است که بیشتر از همه چیز دوست دارم. این شغل من است تا آنجا که بتوانم تلاش می کنم و امیدوارم از این کار درآمدزایی داشته باشم و برای مدتی طولانی در بالاترین سطح بازی کنم.”
حرف هایی که آدا هگر برگ در جریان بازی های جام جهانی ژاپن ۲۰۱۲ فیفا ، به سایت فیفا گفت : هنگامی که او جوانترین عضو تیم نروژ بود – نشان داد که، حتی در آن زمان، او دقیقا می دانست که کجا می خواهد برود و چگونه می خواهد به آن جا برسد.
هشت سال بعد و اکنون یک حرفه ای نخبه، او در حال حاضر به اولین هدف خود رسیده است. علاوه بر این وی در حال حاضر یکی از بهترین بازیکنان فوتبال زنان است. با کمال تعجب، نگرش او یک ذره هم تغییر نکرده است.مهاجم لیون همچنان عزم جدی و اخلاق کاری غیر قابل توصیفی دارد و می خواهد تا بعد از فصل در بالاترین سطح باقی بماند.
این شکل از ذهنیت است که هگربرگ را قادر می سازد تا بر اولین مشکل اساسی در حرفه خود غلبه کند ، آسیب رباط صلیبی در زانوی راست او که در ژانویه گذشته برای او رخ داد. همراه با انزوای اجباری به دلیل بیماری همه گیر کرونا، این وضعیت باعث دلسردی بیشتر افراد می شود. اما این بازیکن ۲۴ ساله از آن به عنوان منبع انگیزه دیگری استفاده می کند.
وی در طی یک مصاحبه، به سایت فیفا گفت: ” آرزوی من بازگشت مجدد و حتی بازگشتی قوی تر است.” او همچنین در مورد تلاش های ضروری موردنیاز هر بازیکن برای توسعه فوتبال بانوان صحبت کرد.
سایت فیفا: آدا ، اکنون توانبخشی شما در چه مرحله ای است؟ آیا تعلیق فوتبال رقابتی باعث شده است که برنامه خود را تغییر دهید و زمان بیشتری برای بهبودی خود داشته باشید؟
آدا هگر برگ: همه چیز در حال حاضر خیلی خوب پیش می رود. ما برنامه را حفظ کردیم و زانو خیلی خوب کار می کند. من برای اولین بار بعد از دو ماه و نیم خانه نشینی، به من گفته شد که پیچیده ترین دوره خواهد بود، بنابراین اکنون بسیار دلگرم هستم. اما اوضاع هیچ تغییری نکرده است و برنامه بهبودی من یکنواخت است. نظر من این است که هر چقدر که وقت ، هر چند طولانی برای بهبودی لازم باشد صرف می کنم اما به گونه ای که دوباره بر می گردم و ۱۰۰ درصد توانایی خود را به کار می گیرم. شما باید تمرین کنید تا دوباره به بازی بر گردید ، بلکه باید دوباره قوی تر شوید، که این آرزوی من است. این یک چالش ذهنی و جسمی است و این باعث پیشرفت من می شود.
آیا این وقفه اجباری، به شما این فرصت را داده است که کمی وقت بگذارید و یک قدم به عقب بردارید و آنچه را که قبلا انجام داده اید را در موردش فکر کنید؟
با این وضعیت کنونی، همه ما در زندگیمان با این مانع روبرو هستیم – ما به خاطر منفعت کل جامعه، برخی از آزادی های خود را کنار گذاشته ایم. این به ما فرصت می دهد تا متفاوت فکر کنیم. با هر چه که در خانواده، دوستانم و اطرافیانم سپری کرده ام ، خودم را در زندگی بسیار ممتاز می دانم. سلامت روان در این سناریو بسیار مهم است. با مصدومیت، همچنین با کرونا، قدمی از فوتبال عقب افتاده ام. من وقت خود را برای تأمل در مورد آنچه در چند سال گذشته و همچنین در مورد اینکه چه کار هایی را در آینده می خواهم انجام دهم سپری کردم. این شرایط برای من یک چالش بزرگ است، اما در عین حال، به من این امکان را می دهد که وارد مرحله جدیدی از حرفه خود شوم تا بتوانم به هر کاری که هنوز می خواهم انجام دهم، برسم.
آسیب و توانبخشی شما، که معمولا به حمایت بیشتری نیاز داشت با ابتدای شروع اقدامات قرنطینه مصادف شد.
چگونه با این محدودیت برخورد کردید؟
سخت ترین قسمت ، جدا شدن از تیمم بود، و اینکه قادر نبودم جو و فضای رختکن و آرزو ها و جاه طلبی های مشترکمان را تجربه کنم. فوتبال این است: یک دقیقه شما همان اهداف را با هم تیمی ها به اشتراک می گذاری و برای دستیابی به آن ها به صورت جمعی تلاش می کنید، سپس ناگهان خود را در حاشیه می یابید. این یک چالش است، اما وقتی که شما خودتان را با کار و توانبخشی مشغول می کنید، بهتر می شود.آن گفت که نمی توانم صبر کنم تا به جمع دختران و تیم برگردم.
اهداف کوتاه مدت یا برنامه بلند مدت، کدام را ترجیح می دهید؟
من همیشه روی آماده سازی تمرکز می کنم.
اگر پی ببرید که به خوبی آماده هستید، نتایج به طور طبیعی به دست خواهد آمد و من همیشه به آن معتقدم. برای مثال، باید با ارزیابی عملکرد خود بعد از هر مسابقه، اهداف کوتاه مدت داشته باشید، اما می توانید رویا های بزرگ و هدفی داشته باشید که هر روز برای رسیدن به آن تلاش کنید. اما نباید فراموش کنیم که باید در زمان حال زندگی کنیم. من با ماندن در اینجا و اکنون و لذت بردن از لحظه کنونی چیز های زیادی آموخته ام، نه اینکه عجله کنم به سمت آینده. شما باید بین آرمان های کوتاه مدت و بلند مدت تعادل برقرار کنید، و من هم به این ترتیب برای رسیدن به کار خوب و موفقیت باید این تعادل را ایجاد کنم.
آیا فکر می کنید که هنوز هم می توانید پیشرفت کنید، یا هدف شما این است که تا جای ممکن در این سطح بمانید؟
بزرگ ترین انگیزه شغلی من رسیدن به حداکثر توانمندی ام است. و من هنوز به این هدف نرسیده ام! اما اگر بتوانم آن را عملی کنم، من در روز بازنشتگی ام خوشحال خواهم بود و این انگیزه ی هر روز من است. امیدوارم تا حد امکان در بالاترین سطح بمانم و از آن نهایت استفاده را ببرم، زیرا خیلی سریع می گذرد. این چیزی است که همیشه از هم تیمی های قدیمی تر شنیده ام که می گویند: این حرفه آنقدر سریع می گذرد که باید تمام تلاش خود را به خرج دهید تا به پتانسیل کامل خود برسید. اکنون هدف رسیدن به مرحله بعدی است. فکر نمی کنم وقتی که برگشتم همان بازیکنی باشم که بودم، زیرا اکنون از نظر روانی و جسمی دوره متفاوتی را سپری می کنم. من با اشتیاق و انگیزه زیادی در انتظار آن هستم.
این پرسش همچنین در مورد لیون هم صادق است که آیا تیم می تواند حتی بهتر از این باشد وقتی که همین اکنون هم همه رقابت ها را هر ساله پیروز می شوند؟
آیا سر درگم کننده نیست که فکر کنی نمی توانی از این بهتر شوی یا ( نمی توانی از این بالاتر بری)؟
اما این دستاورد بزرگی است که آدم بتواند برای بار دوم، سوم یا چهارم این کار را انجام دهد ( تکرار مجدد قهرمانی ) و این سخت ترین قسمت بازی است که آدم در صدر باقی بماند و همچنان مجددا این کار را تکرار کند. بزرگترین ورزشکاران، کسانی هستند که در اوج ماندن بیشتری داشته اند و این کاری است که ما توانستیم به عنوان یک تیم انجام دهیم، و این بسیار زیباست گرچه هر بار برنده شدن سخت تر و سخت تر می شود و این چالش بزرگتریست. آدم باید از کارش لذت ببرد، باهوش باشد و هر فصل باید تحلیل کند که چه چیزی خوب انجام داده چه چیزی می تواند بهتر انجام دهد، چه چیزی نیاز به بهبود دارد و چه چیزی را باید تغییر دهد.
این کار نیاز به پشتکار و تمرین زیاد دارد و این که آیا مردم می توانند دست از این بردارند که هر سال برنده شدن ما خسته کننده است باید بگم که ما هر از گاهی می شنویم که نیاز به چیز جدید داریم مثلاً تو لیون ما هر سال همه جام ها رو می بریم، ولی این کار نیاز به پشتکار و تمرین زیادی دارد و این فشار زیادی به ما تحمیل می کند.
آیا به نظر شما با پیشرفت مداوم فوتبال زنان، نیاز به تبلیغ مداوم برای آن وجود ندارد تا مطمئن باشید محبوبیت فوتبال زنان ناگهان از بین نرود؟
بزرگ ترین چالش این است که ما این علاقه را در تمام طول فصل بین مخاطبان نگه داریم.
بازی های باشگاهی عالی وجود دارد تیم ها، بازیکن ها عالی هستند, استاندارد چمپیون لیگ( لیگ قهرمانان) خیلی خوب است.
هدفمان این است که هر هفته مردم را به ورزشگاه بکشانیم.
ما می بینیم که بعد از هر تورنمنت بزرگ این علاقه بین مخاطبانمان کاهش پیدا میکند وقتی که دخترا برمی گردند به باشگاه شان، قدم بعدی این است که ما باید این علاقه را بین مخاطبانمان حفظ کنیم و همه ما بازیکنان، این مسئولیت را بر عهده داریم که هر روز بیشتر و بیشتر بازی کنیم که بتوانیم سطح خوبی را ایجاد کنیم ولی ما به کمک باشگاه ها فدراسیون های یوفا و فیفا هم نیاز داریم تا بازی بانوان را گسترش دهیم. ما این کار را فقط برای خودمان به عنوان یک شخص انجام نمی دهیم بلکه به خاطر این ورزش است که این کار را انجام میدهیم و ما این ورزش را خیلی زیاد دوست داریم و می دانیم زنان و دخترانی هستند که بعد از ما پا به عرصه می گذارند، درست همان طور که پیشگامانی قبل از ما بودند، ما این فرصت را داریم که اوضاع رو تغییر دهیم تا کار ها در مسیر درست پیش رود.
ستاره های ورزش مردان تنها کاری که باید انجام دهند این است که بازی کنند ولی در فوتبال زنان، فوتبالیست خوب بودن کافی نیست. ورزشکار های برتر در فوتبال زنان بایستی سفیری برای این ورزش باشند و خارج از زمین فوتبال نیز برای آن بجنگند.
اگر زنان صدایشان را بالا بیاورند چه بهتر. آن ها این کار را به خاطر حس مسئولیتی که نسبت به این ورزش دارند انجام می دهند چون این ورزش نیاز دارد که زنان در آن تغییر ایجاد کنند. وقتی که این بازیکنان پا به میدان می گذارند آن ها وظیفه دارند که بازی کنند و شاید این مهم ترین چیزی است برایشان، اگر شما بازی نکنید پس گفته های شما ارزشی که باید داشته باشد را نخواهد داشت. بازی کردن باید همیشه اولویت اول باشد بعد از آن شما در موقعیتی قرار می گیرید که بتوانید چیزی را به مردم و به مخاطبانتان بگویید و اگر شما چنین فرصتی دارید تا بتوانید گفته های خودتان را از طریق بازی خوب بیان کنید به نظر من یک فرصت از دست رفته است اگه این کار را انجام ندهید. شما تنها برای خودتان بازی نمی کنید شما برای دنیایی بازی می کنید که در آن دختران، همه می توانستند فرصت مساوی داشته باشند من فکر میکنم که اگر بازیکنان هر روز بیشتر تلاش می کنند برای این است که صدایشان شنیده شود، چیز خوبیست چون که این کار می تواند روی رشد و توسعه این بازی واقعاً تاثیر داشته باشد.
بسیاری از بازیکنان کاریزماتیکی که تلاش میکنند فوتبال زنان را رشد دهند در زمان های پایانی سفر حرفه خودشان هستند افرادی مثل مگان رافینی و مارتا.
شما هنوز جوان هستید آیا آمادگی این را دارید که مشعل را در دست بگیرید؟
بله، ولی اول از همه چیز و مهم تر از همه چیز این است که من باید یک برگشت قوی داشته باشم، فوتبال بازی کنم و یک بازیکن خیلی خوب باشم.
چنین حرکتی همیشه باید برخواسته از بازی باشد پس اول از همه چیز من می خواهم تمام آنچه در توان من وجود دارد را در میدان به نمایش بگذارم و با وجود این موارد، غیر ممکن است که امروز فوتبالیست باشی و خارج از میدان برای آن مبارزه نکنی. کارهای بسیار زیادی داریم که باید انجام دهیم. ما میخواهیم که اوضاع بهبود پیدا کند و شرایط درست حاکم باشد، این حقیقت که بسیاری از صدا هایی که دارای اهمیت هستند دارای قدرت هستند معمولاً از طرف بازیکنان با تجربه بیشتر، که در پایان عمر حرفه شان هستند و اینگونه ظاهر می شوند که که آسان نیست که صدای آدم شنیده شود.
آیا استاندارد جام جهانی زنان فیفا فرانسه ۲۰۱۹، معیار خوبی برای سنجش تاثیرگذاری این تلاش ها در جهت رشد فوتبال زنان است؟
این همان برداشتی بود که من در فرانسه داشتم. جام جهانی چشمانم را باز کرد و صحنه زیبایی بود البته ما دیدیم که یک تیم آمریکایی به طرف های اروپایی شان درس هایی دادند ولی به طور کلی تورنمنت خوب و تبلیغات خوبی برای فوتبال زنان بود. اگر چه این حالت باید به طور روزانه در سطح باشگاه ادامه داشته باشد، چون که کارهای بسیار خوبی در طول فصل در حال انجام شدن است. چالش واقعی این است که تمام طول سال سطح علاقه ای که در حین بازی های جام جهانی ایجاد شده را نگه داریم.
از بین تمام افتخار هایی که تا حالا به دست آورده ای چه به صورت جمعی چه به صورت انفرادی کدام یکی برایتان بیشتر از همه غرور آفرین بوده است؟
من این سوال را تا پایان حرفه ام بدون جواب می گذارم چون من هنوز اهداف بسیاری دارم که می خواهم به دستشان بیاورم. تازه دارم کم کم درک میکنم که برای اولین بار برنده شدن این افتخار، چیست و آدم نمی تواند آن را در لحظه هضم کند چون آدمی دوست دارد فقط بازی کند، ولی بعد از این که کمی زمان گذشت و توانستم به همه چیزی که تا الان برایم اتفاق افتاده، فکر کنم این جایزه به عنوان اولین زنی که آن جایزه را برده برای من و ورزش ما لحظه بزرگی بود.